ΟΔΗΓΟΣ ΑΓΟΡΑΣ: Εισαγωγή στους σκίουρους
Ο σκίουρος ένα μικρό σε μέγεθος τρωκτικό, αρκετά δραστήριο και με αρκετές όχι και τόσο συνηθισμένες ασχολίες.
Τα δύο κυριότερα χαρακτηριστικά σε έναν σκίουρο, είναι η μεγάλη σε μέγεθος ουρά του, καθώς και τα δύο μεγάλα και αυτά σε μέγεθος, δόντια του. Ο σκίουρος λατρεύει το σκαρφάλωμα, το σκάψιμο, είναι ιδιαίτερα περίεργος, ενώ έχει και μια ιδιαίτερη αγάπη στις αποδράσεις.
Τα δύο μπροστινά μεγάλα δόντια τους μεγαλώνουν συνεχώς, περίπου 15 εκατοστά κάθε χρόνο, οπότε θέλουν συχνό ακόνισμα σε ειδικές πέτρες. Αν δεν έχουν τη δυνατότητα να τα ακονίσουν, τότε τα δόντια τους γίνονται πολύ μεγάλα και δεν θα μπορούν να φάνε.
Οι σκίουροι μπορούν να φιλοξενηθούν είτε σε κλουβί εσωτερικού χώρου, είτε σε κλουβί εξωτερικού. Τα κλουβιά εσωτερικού χώρου έχουν το πλεονέκτημα πως είναι καλύτερα προστατευμένα τα ζώα, δεν έρχονται σε επαφή με διάφορα επιβλαβή στοιχεία όπως τα ακραία καιρικά φαινόμενα, είναι δυσκολότερα να αποδράσουν, ενώ δεν πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Από την άλλη όμως ο χώρος είναι περιορισμένος σε σχέση με το εξωτερικό κλουβί, θα πρέπει να καθαρίζουμε συχνότερα τον χώρο τους και τέλος το περιβάλλον θα είναι αφύσικο.
Αντίθετα στα κλουβιά εξωτερικού χώρου δεν χρειάζεται να καθαρίζετε τόσο συχνά το κλουβί, το περιβάλλον τους θα είναι τελείως φυσικό, θα έχουν περισσότερο χώρο για να κινηθούν, αλλά στον αντίποδα θα έχετε λιγότερη επαφή με το σκιουράκι σας, θα υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος να αποδράσει ενώ θα είναι εκτεθειμένο σε κάθε είδους κίνδυνο, όπως διάφορα αρπακτικά.
Ο γενικός κανόνας πάντως για το κλουβί των σκίουρων, είναι πως όσο μεγαλύτερο είναι, τόσο το καλύτερο. Το ύψος πρέπει να είναι τέτοιο που να τα βοηθάει να σκαρφαλώνουν, ενώ θα πρέπει μέσα στο κλουβί να υπάρχει μία ξύλινη φωλιά στην οποία θα κοιμούνται. Η καθαριότητα πρέπει να γίνεται σε εβδομαδιαία βάση, αν πρόκειται για κλουβί εσωτερικού χώρου και σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αν πρόκειται για εξωτερικού.
Τα σκιουράκια κατά βάση είναι φυτοφάγα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα τραφούν και με κάποια ζωική τροφή αν τους διατεθεί. Κατά βάση τρέφονται με τους καρπούς από τα θαμνώδη δέντρα, όπως τα αγριοκέρασα, τα βατόμουρα, οι φουντουκιές, ο σφένδαμος, οι φίλυρες και τα αγιοκλήματα, ενώ θα τραφούν και με διάφορα εποχιακά φυτά, όπως οι φράουλες, τα βάτα, οι άγριες τριανταφυλλιές, το σπαθόχορτο, τα μύρτιλλα, τις οξαλίδες και το έμπετρο. Αν δεν βρει κάποιο από τα παραπάνω, τότε θα στραφεί προς τα καλλιεργήσιμα φυτά, όπως το στάρι, το καλαμπόκι, το κεχρί, το λινάρι, τα μήλα, αχλάδια, βερίκοκα, σίκαλη, κεράσια και βρώμη.