Συχνά δεν δίνουμε μεγάλη σημασία στην υγεία της γάτας μας ειδικά αν είναι από… σπίτι. Όμως όσο προστατευμένη και περιορισμένη κι αν την έχουμε, χρειάζεται την «ασπίδα» προστασίας που της χαρίζουν τα εμβόλια ενάντια σε σοβαρά νοσήματα τα οποία μπορεί να αποβούν ακόμη και θανατηφόρα.
Είναι πολύ «ανθεκτικές» καθώς οι γάτες ξέρουν πως να επιβιώνουν κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες. Όσο εχθρικό κι αν είναι το περιβάλλον που τις «φιλοξενεί» εκείνες θα βρουν τον τρόπο να επιβιώσουν. Εξάλλου δεν τις λένε τυχαία εφτάψυχες!
Όσο ανεξάρτητες και «αγωνίστριες» κι αν είναι όμως, οι γάτες έχουν ανάγκη από εμβολιασμό, όπως ακριβώς και οι σκύλοι. Ο οργανισμός τους χρειάζεται τα απαραίτητα αντισώματα προκειμένου να αντιμετωπίσει διάφορες ασθένειες. Κι αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να παίρνουμε αψήφιστα.

Υπάρχουν πολλοί ωστόσο που θεωρούν ότι η γατούλα τους είναι ασφαλής επειδή δεν κυκλοφορεί ανεξέλεγκτα στους δρόμους και δεν έρχεται σε επαφή με άλλες γάτες. Αυτό το γεγονός είναι ένας παράγοντας που ενδεχομένως να συντελεί στην καλή της υγεία, όμως σίγουρα δεν πρέπει να επαναπαυτούμε πως αρκεί από μόνος του. Γιατί αν δεν αφιερώσουμε τον απαραίτητο χρόνο για να εμβολιάσουμε το ζωάκι μας, η μελλοντική ταλαιπωρία που πιθανότατα θα υποστεί – και μαζί με αυτό κι εμείς-  θα είναι πολύ μεγαλύτερη και σίγουρα θα μας κάνει να μετανιώσουμε για την κακή επιλογή μας.

Όταν ένα γατάκι είναι μωρό, υποτίθεται πως λαμβάνει τα απαραίτητα αντισώματα θηλάζοντας τη μητέρα του. Για αυτόν το λόγο, αν και οι γνώμες διίστανται, όταν κλείσει περίπου 8 με 12 εβδομάδες ζωής πρέπει να αρχίσει ο συστηματικός εμβολιασμός του. Αφού ολοκληρωθεί αυτός ο πρώτος «κύκλος» θα εμβολιάζεται πια σε ετήσια βάση. Παρόλα αυτά πριν κάνουμε οποιαδήποτε κίνηση, πρέπει να συμβουλευτούμε έγκαιρα τον κτηνίατρο γιατί είναι ο μόνος που μπορεί να μας καθοδηγήσει με ασφάλεια. Ας δούμε όμως τις πιο σημαντικές ασθένειες από τις οποίες μπορεί το ζωάκι μας να προστατευθεί με ένα σωστό πρόγραμμα εμβολίων:

Ιογενής λευχαιμία: Μεταδίδεται από τη μητέρα στο γατάκι, ενώ επίσης μπορεί να κολλήσει από το σάλιο, τα ούρα και τα κόπρανα. Γενικά θεωρείται άκρως μεταδοτική και τα βασικότερα συμπτώματά της είναι η αναιμία, η διάρροια κ.ά.

Ερπητοϊός της γάτας: Μεταδοτική νόσος με… σήμα κατατεθέν, μεταξύ άλλων, την καταρροή και το φτάρνισμα. Προκαλεί βλάβες στα μάτια οι οποίες συχνά είναι μη αναστρέψιμες.

Καλυκοϊός: Χτυπά το αναπνευστικό, προκαλεί πυρετό ενώ συχνά παρατηρείται πρήξιμο στις αρθρώσεις του ζώου.

Παρβοϊός της γάτας: Δημιουργεί εμετούς, διάρροιες, ανορεξία, πυρετό και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για τα μικρά γατάκια αφού μπορεί να αποδειχθεί θανατηφόρος. Στα «ενήλικα» ζώα η κατάσταση είναι πιο εύκολα αναστρέψιμη.

Λοιμώδης περιτονίτιδα: Πλήττει ζωτικά όργανα, φέρνει εμετούς, διάρροιες κατάπτωση, πρήξιμο της κοιλιακής χώρας κ.ά.

Λύσσα: Επιτίθεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα και συνήθως είναι θανατηφόρα.

Όλες αυτές οι αρρώστιες μπορούν να κρατηθούν μακριά από το αγαπημένο μας κατοικίδιο αν φροντίσουμε να ενημερωθούμε κατάλληλα από το γιατρό που το παρακολουθεί. Άλλωστε σίγουρα θέλουμε να παραμείνει υγιές και ζωηρό μέχρι τα βαθιά του γεράματα!