Γάτα: Αναπαραγωγή και στείρωση
Η γάτα είναι ένα από τα πιο αγαπημένα κατοικίδια. Μπορεί όμως να δημιουργήσει αρκετά προβλήματα στον ιδιοκτήτη της, καθώς η ανάγκη να ζευγαρώσει κάνει τη συμπεριφορά της ανεξέλεγκτη και καθιστά τη στείρωση σχεδόν απαραίτητη.
Αν η γάτα μας συμπεριφέρεται αλλόκοτα και δεν μπορούμε να εξηγήσουμε το γιατί, ίσως απλά ψάχνει το… ταίρι της! Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως, αν και ένα από τα πιο δημοφιλή κατοικίδια, η γάτα παραμένει ένα ιδιαίτερο ζώο με έντονο το ένστικτο της αναπαραγωγής.
Υπάρχουν ορισμένοι που έχουν κάποια «επώνυμη» γάτα, δηλαδή γάτα με pedigree και επιθυμούν να τη ζευγαρώσουν με κάποια άλλη γάτα με pedigree για να πουλήσουν αργότερα τα γατάκια. Ωστόσο, αν ανήκουμε στην πλειοψηφία των γατόφιλων, δηλαδή μας αρέσει η συντροφιά της αλλά δεν θέλουμε μπερδέματα, τότε μάλλον θα πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά το ενδεχόμενο της στείρωσης, η οποία δεν είναι παρά μία απλή επέμβαση που γίνεται τόσο στις θηλυκές όσο και στις αρσενικές γάτες.
Αν έχουμε στο σπίτι έναν αρσενικό γάτο καλό είναι να ξέρουμε ότι, αρκετά πριν κλείσει ένα χρόνο ζωής, θα αρχίσει να είναι σχεδόν μόνιμα σε… αναζήτηση θηλυκού για να ζευγαρώσει. Τι συνεπάγεται αυτό; Κλάμα που θα ξεσηκώνει τη γειτονιά, επιθετικότητα, τάσεις… φυγής και, το χειρότερο, δεν θα σταματάει να «μαρκάρει» τα πάντα μες στο σπίτι αφήνοντας μια ανυπόφορη μυρωδιά. Μπορούμε βέβαια να τον έχουμε σε κάποιον χώρο εκτός, αλλά και πάλι δεν θα γλιτώσουμε από τη φασαρία του. Επίσης, ακόμα και όταν ζευγαρώσει, πολύ σύντομα θα έχουμε νέο γύρο αναζήτησης. Κάπως έτσι η συμβίωση μαζί του μπορεί να καταλήξει ανυπόφορη.
Από την άλλη πλευρά, αν έχουμε θηλυκή γάτα, γύρω στους 6 – 7 μήνες θα έχει τον πρώτο της οίστρο που σημαίνει ότι θα θέλει να ζευγαρώσει. Πρέπει επομένως να σκεφτούμε πολύ καλά αν έχουμε την οικονομική δυνατότητα, τον απαραίτητο χώρο και χρόνο να φροντίσουμε τα νεογέννητα γατάκια που θα μας χαρίσει αφού ζευγαρώσει. Εάν όχι τότε η στείρωση είναι η καλύτερη λύση.
Η εγκυμοσύνη
Παρόλα τα προβλήματα ωστόσο, το θαύμα της ζωής είναι μια εμπειρία που ενδεχομένως να θέλουμε να ζήσουμε, έστω μία φορά, μαζί με το αγαπημένο μας ζωάκι. Κι αυτό γιατί και μόνο η σκέψη ότι θα φέρει στον κόσμο αυτά τα χαριτωμένα πλασματάκια μας συγκινεί. Αν λοιπόν το έχουμε σκεφτεί καλά και θέλουμε να βιώσουμε αυτήν την εμπειρία, πρέπει να ξέρουμε πως τα θηλυκά κυοφορούν για περίπου 9 εβδομάδες. Όταν συμβεί το… μοιραίο θα το καταλάβουμε καταρχήν από την συμπεριφορά της. Ενδεχομένως να γίνει πιο τρυφερή και «χαδιάρα» από ότι συνήθως, οι θηλές της θα αρχίσουν να γίνονται πιο ροζ, το σώμα της θα στρογγυλέψει, ενώ και η όρεξή της θα αυξάνεται σταδιακά.
Όλα αυτά δεν χρειάζεται να μας τρομάζουν. Η εγκυμοσύνη είναι μια φυσιολογική διαδικασία. Καλό είναι να την αφήνουμε να ασκείται και να τρώει σωστά. Όταν δούμε ότι μεγαλώνει η όρεξή της, να την ταΐζουμε περισσότερο και να φροντίζουμε να λαμβάνει αρκετές πρωτεΐνες και ασβέστιο. Καλύτερα όμως να μην της παραγεμίζουμε το πιάτο της αλλά να προσθέσουμε άλλο ένα γεύμα μες στην ημέρα. Όταν πλησιάζει η ώρα της γέννας πρέπει να προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε ποιον χώρο έχει επιλέξει για να γεννήσει. Συνήθως οι γάτες αναζητούν κάπου ζεστά, μαλακά και προστατευμένα, οπότε ακόμα καλύτερα θα ήταν αν της ετοιμάζαμε εμείς ένα τέτοιο μέρος με την ελπίδα να το επιλέξει.
Αφού γεννήσει εμείς απλά «επιτηρούμε» την κατάσταση και δεν την ενοχλούμε με θορύβους ή απομακρύνοντας τα μικρά της. Ως μαμά είναι η πλέον κατάλληλη για να τα φροντίσει. Εμείς απλά θα έχουμε τη χαρά να παρακολουθούμε διακριτικά όλη αυτήν την τρυφερή διαδικασία!