Ένα σκυλάκι είναι υγιές όταν μεγαλώνοντας «χτίζει» ένα γερό οργανισμό. Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει με σωστό τρόπο μόνο αν το ενισχύσουμε με τα απαραίτητα εμβόλια που θα το προστατεύσουν από ενδεχόμενες «επιθέσεις» ιών και μικροβίων.
Για να είναι το σκυλάκι μας ζωηρό και χαρούμενο πρέπει πρώτα από όλα να έχει καλή υγεία. Από πολύ νωρίς οι επισκέψεις στον κτηνίατρο είναι απαραίτητες και πρέπει να γίνουν «ρουτίνα» καθώς επιβάλλεται κάποιος ειδικός να παρακολουθεί τη φυσική του κατάσταση. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η διαδικασία του εμβολιασμού κρίνεται απολύτως αναγκαία, αφού παίζει το ρόλο της «ασπίδας» προστασίας απέναντι σε σοβαρές ή πιο ήπιες ασθένειες.

Κατά τη διάρκεια του θηλασμού, δηλαδή όταν είναι μικρότερο από 12 εβδομάδων, ως επί το πλείστον δεν χρειάζεται να εμβολιαστεί καθώς το γάλα της μητέρας του είναι αυτό που θα του χαρίσει τα απαραίτητα αντισώματα για να «οπλιστεί» ο οργανισμός του ενάντια σε κάθε επίθεση. Ωστόσο κάποιες φορές μπορεί να μην είναι από μόνο του αρκετό, όπως όταν για παράδειγμα, αν έχουμε υιοθετήσει ένα ζωάκι από κάποιο καταφύγιο και δεν έχουμε ιδέα ούτε σε τι κατάσταση ήταν η μητέρα του ούτε αν το θήλασε. Σε γενικές γραμμές, ο κτηνίατρος είναι αυτός που θα μας καθοδηγήσει για τα σετ εμβολίων που πρέπει να κάνει το ζωάκι μας και πότε ακριβώς πρέπει να τα κάνει. Γιατί αυτά δεν γίνονται μια φορά, αλλά πρέπει αφού ενηλικιωθεί να επαναλαμβάνονται περίπου μια φορά το χρόνο, πάντα ακολουθώντας τη συμβουλή του ειδικού.

Ποια ποιες αρρώστιες αντιμετωπίζουν τα βασικά εμβόλια; Ας δούμε λεπτομερώς:

Μόρβα (Canine distemper): Είναι συχνά θανατηφόρος νόσος που προσβάλει τα ζωτικά όργανα. Μεταδίδεται μέσω αέρα, προκαλεί καταρροή, βήχα, διάρροια, εμετούς κ.ά., προσβάλει κυρίως τα κουτάβια και μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε παράλυση.
Λοιμώδης ηπατίτιδα: Αρρώστια που προκαλεί βλάβη στο συκώτι και σε άλλα όργανα και συχνά οδηγεί στο θάνατο. Το άρρωστο ζώο είναι φορέας και μπορεί να κολλήσει και άλλα σκυλάκια.
Λεπτοσπείρωση: Μόλυνση από μικρόβιο που είναι κολλητική και στα άλλα ζώα. Παράλληλα είναι πολύ επικίνδυνη και για εμάς. Συχνά το μολυσμένο νερό ή τα ούρα των ποντικών είναι οι φορείς της ασθένειας που οδηγεί σε πυρετό, εμετούς, ανορεξία και καταστρέφει νεφρά και συκώτι.
Παραϊνφλουέντζα: Σε σκύλους που είναι σε καλή φυσική κατάσταση, η παραϊνφλουέντζα δεν κάνει μεγάλη ζημιά. Ωστόσο αυτή η λοίμωξη του αναπνευστικού μπορεί να γίνει επικίνδυνη σε νεαρά κατοικίδια  ή κατοικίδια που έχουν κάποιο πρόβλημα υγείας.
Παρβοϊός ή τύφος: Σοβαρή αφυδάτωση, διάρροια, εμετός είναι κάποια από τα συμπτώματα αυτής της πολύ σοβαρής ασθένειας που «χτυπά» τα κουτάβια και συνήθως κολλάει από τα κόπρανα.
Κορωνοϊός: Υψηλής μεταδοτικότητας, πλήττει τα έντερα και μπορεί να βλάψει σοβαρά τα  κουτάβια.
Λύσσα: Νόσος που μεταδίδεται και στον άνθρωπο. Επιτίθεται στον εγκέφαλο, στο κεντρικό νευρικό σύστημα και είναι σχεδόν πάντα θανατηφόρα.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως μετά τον εμβολιασμό πρέπει να παρακολουθούμε και τις όποιες παρενέργειες. Οι πιο συνήθεις είναι υπνηλία, ανορεξία ή πιο σπάνια αλλεργίες, αλλά παρόλα αυτά πρέπει να τις αναφέρουμε στο γιατρό μας για παν ενδεχόμενο.