Ο καύσωνας του καλοκαιριού δεν ταλαιπωρεί μόνο εμάς. Οι υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να είναι μαρτύριο για τους σκύλους, καθώς δεν διαθέτουν τους μηχανισμούς εκείνους που θα τους επιτρέψει να ελέγχουν την θερμοκρασία τους. Η θερμοπληξία αποτελεί μια άκρως επικίνδυνη κατάσταση για το σκύλο, η οποία αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως μπορεί να αποβεί μοιραία για το κατοικίδιό μας.

Η φυσιολογική θερμοκρασία για ένα σκύλο σε κατάσταση ηρεμίας είναι γύρω στους 38,2 με 39,3 βαθμούς Κελσίου (λίγο πιο χαμηλή τις πρωινές ώρες και λίγο πιο υψηλή τις βραδινές). Όταν η θερμοκρασία ξεπερνά τους 39,3 βαθμούς τότε έχουμε υπερθερμία (πρέπει να έχουμε αποκλείσει την περίπτωση πυρετού που προέρχεται από λοίμωξη και συνοδεύεται και με άλλα συμπτώματα όπως κατάπτωση, ανορεξία, ταχυκαρδία ή ταχύπνοια). Η απλή υπερθερμία παρουσιάζεται συνήθως μετά από την αύξηση των καύσεων του οργανισμού λόγω έντονης άσκησης σε θερμό περιβάλλον ή εκτεταμένης έκθεσης στον ήλιο και σε υψηλές θερμοκρασίες. Ακόμα και η παραμονή του σκύλου σε μια τσιμεντένια αυλή χωρίς σκιά για πολλές ώρες, ή παραμονή του σε αυτοκίνητο χωρίς επαρκή εξαερισμό ακόμα και η μεταφορά του σε κλούβες στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου τις πιο ζεστές ώρες της ημέρας μπορεί να δημιουργήσει υπερθερμία, η οποία αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως οδηγεί τελικά σε θερμοπληξία.

Όλα τα κατοικίδια θηλαστικά, όχι μόνο οι σκύλοι, ανήκουν στα ομοιόθερμα ζώα, δηλαδή έχουν τη δυνατότητα να διατηρούν τη θερμοκρασία του σώματος σταθερή χωρίς να επηρεάζονται από τις εξωτερικές μεταβολές της θερμοκρασίας. Αυτό το καταφέρνουν αυξάνοντας ή μειώνοντας το μεταβολισμό, δηλαδή, τις καύσεις του οργανισμού. Σε αντίθεση με τον ανθρώπινο οργανισμό που μπορεί να δροσιστεί αυξάνοντας τον ιδρώτα που αποβάλει από τους ιδρωτοποιούς αδένες και καλύπτει σχεδόν ολόκληρο το σώμα μας, στα σκυλιά οι συγκεκριμένοι αδένες βρίσκονται μόνο στα πέλματα και δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της θερμοκρασίας του. Τα σκυλιά προκειμένου να διατηρήσουν σταθερή τη θερμοκρασία τους αποβάλουν θερμότητα με την αναπνοή, δηλαδή το λαχάνιασμα. Ο σκύλος αναπνέει γρήγορα με ανοιχτό το στόμα και τη γλώσσα έξω. Το σώμα τους με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζει περισσότερη ροή αέρα και με την εκπνοή του αποβάλλει μαζί και θερμότητα εξασφαλίζοντας την πτώση της θερμοκρασίας του ζώου. Πολλές φορές, όμως, όταν η θερμοκρασία είναι ιδιαίτερα υψηλή ακόμα και αυτός ο φυσικός μηχανισμός του σκύλου δεν έχει αποτέλεσμα.

Πιο ευάλωτες φυλές στην θερμοπληξία είναι οι βραχυκέφαλες (όσο πιο κοντή είναι η μουσούδα ενός σκύλου τόσο πιο κοντές οι αναπνευστικές οδοί, οπότε είναι και πιο δύσκολο να ρυθμίσουν την θερμοκρασία τους με την αποβολή θερμότητας με την αναπνοή). Επίσης ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνουμε σε πολύ νεαρά ή ηλικιωμένα ζώα, καθώς και σε αυτά με πλούσιο ή σκουρόχρωμο τρίχωμα καθώς και στα παχύσαρκα ζώα. Επίσης, ζώα που έχουν παρουσιάσει προβλήματα στο καρδιαγγειακό ή αναπνευστικό σύστημα είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.