Έχει αποδειχτεί ότι η απόκτηση ενός κατοικιδίου συνοδεύεται από πολλά πλεονεκτήματα, που αφορούν κυρίως την υγεία και την ευεξία. Για παράδειγμα, η συντροφιά ενός κατοικιδίου μπορεί να μειώσει την υπέρταση, να αποτρέψει καρδιακά νοσήματα και να ελαττώσει τις πιθανότητες για κατάθλιψη.
Βεβαίως, τα παραπάνω παραδείγματα αφορούν κυρίως τους ενήλικες και τα ωφέλη που εκείνοι μπορούν να αποκομίσουν από την απόκτηση ενός ζώου της επιλογής τους. Δεν είναι λίγα όμως και αυτά που μπορεί να αποκομίσει ένα παιδί από το κατοικίδιό του.

Συχνά οι γονείς εισάγουν ένα κατοικίδιο στην οικογένεια για να διδάξουν στα παιδιά τους την έννοια της υπευθυνότητας ή απλά για να τους χαρίσουν έναν σύντροφο στο παιχνίδι. Για το ίδιο το παιδί όμως, οι ωφέλειες δεν σταματούν εκεί, καθώς μαθαίνουν κάτι πιο σημαντικό και ουσιώδες για τη ζωή: πώς να συμπονούν και να συμπάσχουν, να εντοπίζουν κρυμμένα συναισθήματα μέσα από μια κατά τα άλλα «αλλοπρόσαλλη» συμπεριφορά και να βλέπουν τον κόσμο μέσα από τα μάτια κάποιου που δεν μπορεί να εκφραστεί με τον ίδιο τρόπο όπως εμείς.
Ένας σκύλος, μια γάτα, ένα καναρίνι, ένα χελωνάκι ή ένα χάμστερ μπορεί να διδάξει στο παιδί το σημαντικότερο όλων των μαθημάτων: την υπευθυνότητα και το σεβασμό απέναντι σε κάθε έμβιο ον.

Σε αυτή την κατεύθυνση, το πρώτο «μάθημα» ευθύνης μπορούν τα παιδιά να το λάβουν από τη συμβίωση με ένα ψαράκι, το οποίο χρειάζεται καθημερινή φροντίδα προκειμένου να επιβιώσει. Ένα πιο απαιτητικό ζώο, όπως ένας σκύλος ή μια γάτα, προσφέρουν, επιπλέον με την καθημερινή φροντίδα, τη δυνατότητα για παρέα και δέσιμο αλλά και τον τρόπο να μάθει ένα παιδί την υπομονή, την πειθαρχία και τον σεβασμό.

Κάθε δραστηριότητα που συνοδεύει την περιποίηση ενός κατοικιδίου, είτε πρόκειται για τη βόλτα του σκύλου, είτε για το τάισμα του ινδικού χοιριδίου, είτε για το καθάρισμα του κλουβιού του παπαγάλου, προσφέρει στα παιδιά την απαραίτητη ενασχόληση που θα τα αποσπάσει από την τηλεόραση ή τα παιχνίδια στον υπολογιστή. Διδάσκεται έτσι η πειθαρχία απέναντι στη φροντίδα του ζώου και η αφοσίωση απέναντι σ’ ένα καθήκον που αφορά στην ίδια τη ζωή.

Επιπλέον, η συμβίωση μ’ ένα ζωάκι δίνει πολύτιμα μαθήματα ζωής, προετοιμάζοντας τα παιδιά για όσα θα κληθούν να αντιμετωπίσουν στο μέλλον. Από την προσοχή μας που πρέπει να είναι προσηλωμένη σε κάποιον που την έχει ανάγκη προκειμένου να επιβιώσει, μέχρι την αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας, αλλά και τον αναπόφευκτο πόνο της απώλειας.

Τέλος, ένα παδί μαθαίνει, μέσα από τη φροντίδα που καλείται να προσφέρει στο κατοικίδιό του, τη σημασία που έχουν όλα όσα κάνει και για τη δική του ζωή. Για παράδειγμα, το βούρτσισμα των δοντιών ενός σκύλου ή το προληπτικό εμβόλιο της γάτας, μπορεί να του εξηγήσει καλύτερα την αξία που έχει να βουρτσίζει και το ίδιο το παιδί τα δικά του δόντια ή να μην αντιδρά στα απαραίτητα εμβόλια και τις επισκέψεις στον παιδίατρο.

Εν συντομία, κάθε κατοικίδιο προσφέρει στο παιδί:

• Επικοινωνία, καθώς μαθαίνουν να αντιλαμβάνονται τα συναισθήματα και τις επιθυμίες των άλλων, παρακολουθώντας τη συμπεριφορά τους,
• Τη χαρά της δοτικότητας, αφού φροντίζοντας ένα κατοικίδιο αντλούν ικανοποίηση από την υγεία και την ευτυχία του,
• Αυτοπεποίθηση, καθώς σε αντίθεση με κάθε ενήλικα τη ζωής τους που τα αξιολογεί για κάτι (βαθμούς, αθλητικές επιδόσεις, κ.α.), τα ζώα προσφέρουν την αγάπη τους χωρίς όρους και επικρίσεις, και τέλος,
• Προσαρμοστικότητα στις αλλαγές, αφού ένα κατοικίδιο προσφέρει πάντα παρηγοριά απέναντι σε οποιαδήποτε αλλαγή έρχεται στη ζωή ενός παιδιού αλλά και μαθήματα ζωής, μέσω τον προβλημάτων που μπορεί να αντιμετωπίσει.
• Τη σημασία της προσωπικής φροντίδας, μέσα από τη φροντίδα του ζώου.