Ο ρόλος του κτηνίατρου
Όπως κάθε γιατρός, έτσι και ο ειδικός που παρακολουθεί το ζωάκι μας πρέπει να είναι ο άνθρωπος που εμπιστευόμαστε τόσο σε καταστάσεις ρουτίνας, όσο και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης.
Μπορεί να μας φαίνεται περίεργο, αλλά η φροντίδα του σκύλου ή της γάτας μας είναι ομαδική υπόθεση. Κι όταν μιλάμε για ομάδα εννοούμε εμάς, το κατοικίδιό μας αλλά και τον κτηνίατρο, ένα πρόσωπο – κλειδί για τους ιδιοκτήτες ζώων. Η επίσκεψη στο γιατρό είτε είναι ρουτίνας είτε αφορά σε κάποιο πρόβλημα που χρήζει αντιμετώπισης, είναι σημαντική και δεν πρέπει να την παίρνουμε αψήφιστα.
Άραγε παρέχουμε στον ειδικό που παρακολουθεί το ζωάκι μας όλες τις απαραίτητες πληροφορίες; Μήπως κάποιες φορές φεύγουμε από το ιατρείο δίχως να γνωρίζουμε από τι ακριβώς ασθένησε ο τετράποδος φίλος μας, τι εμβόλια του έκαναν και ποια είναι η μακροπρόθεσμη πρόγνωση για την υγεία του; Όλα τα παραπάνω οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η επικοινωνία μας με τον κτηνίατρο έχει κομβική σημασία.
Δεν πρέπει να περιμένουμε να αρρωστήσει βαριά ο σκύλος ή γάτα μας για να πάμε στον κτηνίατρο, καθώς από τα πρώτα κιόλας σημάδια πρέπει να κινητοποιούμαστε. Δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπωρηθεί ενώ θα μπορούσε να γίνει καλά εύκολα.
Όταν περάσουμε το κατώφλι του ιατρείου θα πρέπει να θυμόμαστε πως δεν υπάρχουν «χαζές» ερωτήσεις, ενώ είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε τον κτηνίατρο όπως κάθε άλλο γιατρό, χτίζοντας μαζί του μια σχέση εμπιστοσύνης. Του λέμε ό,τι μας απασχολεί και τον ρωτάμε ό,τι δεν καταλαβαίνουμε. Επίσης του παρέχουμε την καλύτερη δυνατή πληροφόρηση ώστε να τον βοηθήσουμε στη δουλειά του. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ένας κτηνίατρος είναι για το ζωάκι μας ταυτόχρονα παθολόγος, οδοντίατρος, χειρουργός, δερματολόγος κ.ά.
EXTRA TIPS
• Φροντίζουμε να έχουμε μαζί μας το βιβλιάριο της γάτας ή του σκύλου μας και οτιδήποτε άλλο αφορά στο ιστορικό του.
• Παίρνουμε μαζί μας τη λίστα με τα φάρμακα που έχει καταναλώσει πρόσφατα, ενώ όσο κι αν μας ξενίζει καλό θα ήταν να έχουμε και δείγμα κοπράνων ή εμετού.
• Πάντα είμαστε ευγενικοί με τον γιατρό και ακούμε προσεκτικά τις οδηγίες του.
• Του αναλύουμε προσεκτικά τις όποιες διαταραχές συμπεριφοράς έχουμε παρατηρήσει.
• Παραθέτουμε με λεπτομέρεια τις διατροφικές συνήθειες του ζώου μας, αλλά ποτέ – εκτός κι αν το έχει ζητήσει ο γιατρός – δεν το ταΐζουμε πριν την επίσκεψη.
• Αν κάνουμε επίσκεψη ρουτίνας, έχουμε περισσότερο χρόνο για να μιλήσουμε για τις διατροφικές συνήθειες, τη συμπεριφορά του ζώου και πόσο συχνά χρειάζεται τσεκ απ.
• Αν το ζωάκι μας είναι άρρωστο, πρέπει να δώσουμε όσο το δυνατόν ακριβέστερες πληροφορίες για να διευκολύνουμε τον κτηνίατρο, ενώ δεν πρέπει να φύγουμε αν δεν λύσουμε όλες τις απορίες μας για την θεραπεία, ώστε να μην έχουμε πρόβλημα στην εφαρμογή της.