Απαντάει ο Αντώνης Μιχαλούδης, ερασιτέχνης εκτροφέας

Πριν αποκτήσουμε οποιοδήποτε πτηνό θα πρέπει να το παρατηρήσουμε από κοντά και για όσο χρόνο χρειαστεί προκείμενου να διαπιστώσουμε ότι δεν παρουσιάζει καμία διακριτή ανωμαλία στο παρουσιαστικό ή στη συμπεριφορά του.

Γι’ αυτό πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί καθώς τα πουλιά έχουν την ιδιαίτερη ικανότητα να καμουφλάρουν τις αδιαθεσίες τους.

Άρρωστα πουλιά θεατρινίζουν στην πραγματικότητα, επιδεικνύοντας σχεδόν ένα νορμάλ παρουσιαστικό. Αυτή η ικανότητα να αποκρύβουν την αρρώστια τους ανεδείχθη με τα χρόνια λόγω της έμμονης και διαρκούς εξάσκησης, από θεατρινισμό σε κύριο χαρακτηριστικό. Με το να μην παρουσιάζουν την αδιαθεσία ή την αρρώστια τους, κατορθώνουν να μην προδίδουν την αδυναμία τους, που σίγουρα θα τα έκανε στόχο για να δεχθούν επίθεση.

Ακόμα και άρρωστα πουλιά, συμπεριφέρονται σαν υγιή κρύβοντας συνήθως τα συμπτώματα με το να παρουσιάζονται πιο δραστήρια, όταν τα πλησιάζουμε στο κλουβί τους προσπαθώντας έτσι να μας ξεγελάσουν.

Πρέπει να παρακολουθήσουμε το πουλί που μας ενδιαφέρει από απόσταση, για να ελέγξουμε τη συμπεριφορά του την κοινωνικότητα, την ηρεμία, την μαχητικότητα ως και το γενικό του παρουσιαστικό. Υπνωτικά ή τεμπέλικα πουλιά, σίγουρα θα είναι εκτός καλής κατάστασης, ή ακόμα και άρρωστα.

Ανασηκωμένο φτέρωμα φανερώνει πουλί που κρυώνει. Σηκώνει το φτέρωμα του για να δημιουργήσει μεγαλύτερη μόνωση στο σώμα του και να περισώσει τη μικρή θερμοκρασία που παράγει ο άρρωστος και αδύναμος οργανισμός του, προκειμένου να παραμείνει ζεστό.

Πουλιά που παρουσιάζονται ζωντανά κι έχουν λείο και σφικτό φτέρωμα, θα πρέπει να είναι τα πουλιά που θα μας κεντρίσουν την προσοχή, αλλά και που θα εξετάσουμε ακόμα περισσότερο αλλά από κοντά.

Ένα υγιές πουλί έχει ζωηρά μάτια και όμορφο στρωτό, γυαλιστερό, φτέρωμα. Η ποιότητα των φτερών έχει άμεση αμεσότατη σχέση με την επαρκή διατροφική δυνατότητα του διαιτολογίου του και την κληρονομικότητα από τους γονείς.

Εάν αντιληφθούμε ότι το φτέρωμα είναι ελλιπές ίσως είναι μια υπόδειξη ότι τα πουλιά είναι στριμωγμένα πολλά μαζί και αυτό είναι γενεσιουργός αιτία για στρες, και στρεσαρισμένα πουλιά είναι ευάλωτα σε ασθένειες. Εάν λείπουν πούπουλα γύρω από τα μάτια είναι υπόδειξη ότι υπάρχει πρόβλημα πνευμονολογικό ή αναπνευστικό.

Ο τρόπος που ένα πουλί στέκει και κινείται πάνω στο καλάμι είναι ενδεικτικός της κατάστασής του. Ένα υγιές πουλί, θα πρέπει να κάθεται τεντωμένο, όρθιο, με καμάρι και άνεση. Με το κεφάλι ανασηκωμένο σαν να τραβάει το λαιμό προς τα επάνω και όχι σαν να στηρίζεται σ’ αυτόν. Οι φτερούγες πρέπει να είναι συμμετρικά κλεισμένες πάνω στο σώμα και να μην σταυρώνουν πίσω στη πλάτη. Όταν κινείται θα πρέπει να το κάνει με συγχρονισμό και εμφανέστατη άνεση και χάρη. Οποιοδήποτε σημάδι τεμπελιάς, ή αν κάθεται πάνω στο ξυλάκι με λυγισμένα πόδια σαν να κάθεται με τη κοιλιά, ή αν στέκει στον πάτο του κλουβιού ανόρεχτο και δεν ανεβαίνει στα ξυλάκια ή αν είναι με κατεβασμένες φτερούγες, τότε μας υποδεικνύει την εξασθένηση του ή ίσως και την εμφάνιση κάποιας αρρώστιας.

Η ουρά που εκτινάσσεται προς τα κάτω και δίνει την εντύπωση ότι ανεβοκατεβαίνει με νευρικό ρυθμό, μας υποδεικνύει εντερική διαταραχή, αναπνευστική νόσο ή ανωμαλία του επιπέδου της βιταμίνης Α. Τα δάχτυλα θα πρέπει να είναι γαντζωμένα γύρω από το ξυλάκι. Η επιλογή να στέκει ποτέ με το ένα και ποτέ με το άλλο πόδι υποδηλώνει πονεμένα, πρησμένα πόδια που μπορεί να αποδοθεί σε παράσιτα ή πονέματα κάτω από τα πέλματα και σπανιότερα σε διατροφική ανεπάρκεια λόγω κακής ποιότητας της τροφής.

Η κακή διατροφική ποιότητα είναι σίγουρα υπεύθυνη ως και η άκαρη, για τα πόδια που τους λείπει η νεανική στιλπνάδα και παρουσιάζουν σκασίματα και λέπια ανασηκωμένα από τη θέση τους. Αυτό συμβαίνει διότι η ανεπάρκεια σε θρεπτικές ουσίες δημιουργεί ξηροδερμία και η ξηρότητα παραμόρφωση, ενώ η άκαρη κρύβεται ζει και πολλαπλασιάζεται κάτω από τα λέπια, με αποτέλεσμα να τα ανασηκώνει.

Όγκοι στα πλάγια των ποδιών υποδηλώνουν μόλυνση που προέρχεται από παράσιτα.
Εξετάζουμε με μεγάλη προσοχή τα περιττώματα του πουλιού όπως παρουσιάζονται πάνω στο χαρτί του πάτου του κλουβιού. Καλώς ισορροπημένο ποσοστό από λευκά (ούρα) και σκούρα (κοπριά) περιττώματα, θα πρέπει να συμπεριέχονται σε κάθε αφόδευση στην κουτσουλιά. Το χρώμα της κουτσουλιάς στο μέσον, όπου είναι τα κόπρανα, διαφέρει ανάλογα με τη διατροφή. Πουλιά που καταναλώνουν πρασινάδα αποβάλουν σκούρα πράσινη κοπριά και όταν καταναλώνουν συνθετική τροφή ή σπόρους, αποβάλουν κοπριά που έχουν καφετιές αποχρώσεις.

Η κουτσουλιά είναι μαλακή αλλά δεν θα πρέπει να είναι πολύ αραιή.
Ο εκνευρισμός και κάποιες τροφές όπως αγγούρι, καρπούζι, μήλο δημιουργούν αραιά περιττώματα προσωρινά, κατά το διάστημα που καταναλώνονται.
Γι’ αυτό θα πρέπει να μην βγάζουμε συμπεράσματα βιαστικά που θα μας οδηγήσουν σε λάθος ενέργειες.

Όταν όμως διαπιστώσουμε αραιά περιττώματα και προπαντός αποφραγμένη έξοδο, τότε έχομε να αντιμετωπίσουμε αρρώστια του εντερικού συστήματος.
Πουλιά με εντερικές διαταραχές έχουν δυσκολία να αφομοιώσουν τα θρεπτικά συστατικά από τις τροφές τους. Το γεγονός αυτό θα τα οδηγήσει σε αδυνάτισμα και τελικά στο θάνατο.

Αν τελικά το πουλί δείχνει υγιές, θα πρέπει να ζητήσουμε την άδεια να το πιάσουμε στα χέρια μας. Το πρώτο που θέλουμε να κάνουμε είναι να διαβάσουμε το δαχτυλίδι του. Πρέπει πάντα να αποκτάμε πουλιά με κλειστό δαχτυλίδι περασμένο στο πόδι τους.
Αν δεν γνωρίζουμε να διαβάσουμε ένα δαχτυλίδι να μην ντραπούμε να ζητήσουμε βοήθεια. Τότε και μόνον αν ακολουθήσουμε όλους τους πιο πάνω ελέγχους προβαίνουμε στην απόκτηση του καναρινιού και είναι σίγουρο ότι θα μας ανταμείβει με το όμορφο τραγούδι του.