Εκτός από τετραπέρατη, η γάτα είναι και άριστος γνώστης της… φυσικής όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο καταναλώνει υγρά.
Έξυπνη και ανεξάρτητη, είναι σε γενικές γραμμές, ένα πολύ διαφορετικό κατοικίδιο από τον «καλύτερο φίλο του ανθρώπου», το σκύλο, καθότι η γάτα δεν είναι παρά ένα «εξημερωμένο» αιλουροειδές. Πρόκειται για ένα πολύ ιδιαίτερο ζώο, υπερήφανο και συχνά όχι και τόσο φιλικό  αφού δεν μας έχει ιδιαίτερη ανάγκη. Ξέρει να τα βγάζει πέρα στα δύσκολα και έρχεται κοντά μας για χάδια μόνο όταν το επιλέξει η ίδια. Όμως οι διαφορές της από τον σκύλο ίσως είναι περισσότερες από αυτές που νομίζουμε. Για παράδειγμα, είχατε φανταστεί ποτέ πως η γάτα έχει έναν δικό της και αρκετά πολύπλοκο τρόπο να πίνει νερό;

Πριν δούμε ποια… μυστική «συνταγή» ακολουθεί η γάτα, ας δούμε πως πίνει νερό ένας σκύλος. Αυτό που κάνει είναι πολύ απλό: Βουτά τη γλώσσα του στο μπολ, αφού τη διπλώσει κυλινδρικά σχηματίζοντας ένα υποτυπώδες «δοχείο» και τραβά το νερό. Έτσι ξεδιψά άνετα, όμως  λερώνεται, ενώ δημιουργεί κι ένα μικρό… χάος γύρω από το πιάτο του.

«Έξυπνη» μέθοδος
Η γάτα ωστόσο είναι, από ένστικτο και μόνο, πολύ πιο έξυπνη όσον αφορά στην κατανάλωση των υγρών. Σύμφωνα με τους ερευνητές Roman Stocker και Pedro Reis του Πανεπιστημίου MIT, τον Sunghwan Jung του Πανεπιστημίου Virginia Tech, καθώς και τον Jeffrey Aristoff του Princeton, η γάτα, χωρίς να το συνειδητοποιεί, είναι άριστος γνώστης των κανόνων της… φυσικής, τους οποίους εφαρμόζει ευλαβικά για να μας αποδείξει για μια ακόμα φορά, πως ούτε μας περνάει από το μυαλό πόσες ικανότητες έχει!
Αντί να μαζεύει τη γλώσσα της προς τα μέσα, κάνει το ακριβώς ανάποδο, δηλαδή την διπλώνει προς τα έξω. «Αγγίζοντας» το νερό με την επιφάνειά της γλώσσας της, την ανεβοκατεβάζει γρήγορα. Με αυτήν την κίνηση είναι σαν να δημιουργεί μια ανάποδη «βρύση». Έτσι, πίνει όλα τα υγρά χωρίς να της ξεφεύγει σταγόνα, αφού γνωρίζει με ακρίβεια τόσο την ταχύτητα με την οποία πρέπει να γίνει η διαδικασία, όσο και πότε να ανοίξει και να κλείσει το στόμα της ώστε να αποφύγει τα… ατυχήματα. Αυτήν την μέθοδο ακολουθούν πιστά και τα υπόλοιπα αιλουροειδή που ανήκουν στην «οικογένειά» της.

_{Η αφορμή για τη μελέτη του μηχανισμού πόσης της γάτας προέκυψε ένα πρωί, όταν ο ερευνητής του Πανεπιστημίου MIT, Roman Stocker παρακολουθούσε τη γάτα του, την Κιούτα Κιούτα, να πίνει νερό από το μπολ της}