Σύμφωνα με μελέτες τα μικρά σε μέγεθος σκυλιά ζουν περισσότερα χρόνια σε σχέση με τα μεγαλόσωμα. Μία νεότερη όμως έρευνα που προέρχεται από Καναδούς βιολόγους έρχεται να υποστηρίξει ότι το μέγεθος δεν είναι ο μοναδικός παράγοντας που καθορίζει πόσα χρόνια θα ζήσει ένα σκυλί. Πολύ μεγάλο ρόλο παίζει και η ίδια συμπεριφορά των ζώων, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες τους. Δηλαδή σκυλιά με ευγενική και υπάκουη προσωπικότητα έχουν περισσότερη ζωή μπροστά τους, συγκριτικά με εκείνα που έχουν κακότροπη και ανυπάκουη συμπεριφορά.

Στο μεταξύ σύμφωνα με μια βιολογική θεωρία, που όμως είναι δύσκολο να αποδειχτεί με πειράματα, υποστηρίζεται ότι τα ζωηρά ζώα χρησιμοποιούν περισσότερη ενέργεια στη διάρκεια της ζωής τους, συνεπώς ζούνε λιγότερα χρόνια, ενώ αντίθετα τα πιο ήρεμα ζώα εξοικονομούν ενέργεια που διαπιστώνεται πως είναι πολύ χρήσιμη για το υπόλοιπο της ζωής τους καθώς τους επιτρέπει να ζουν παραπάνω χρόνια. Μια ομάδα όμως, επίσης καναδών επιστημόνων του Κεμπέκ, με επικεφαλής τον βιολόγο Βενσέν Καρό του πανεπιστημίου Σερμπρούκ, σε εργασία του στο περιοδικό βιολογίας και οικολογίας «The American Naturalist», σύμφωνα με το «Science» και το «New Scientist», υποστηρίζει ότι αυτή η θεωρία αποδεικνύεται έμπρακτα από το γεγονός ότι υπάρχει γύρω μας αυτή η τεράστια ποικιλία διαφορετικών ειδών σκύλων. Όπως εκτιμά λοιπόν, η ποικιλομορφία αυτή δεν προέρχεται τόσο από την φυσική επιλογή, όσο από την σκόπιμη επιλεκτική διασταύρωση διαφόρων ειδών σκυλιών, για ολόκληρες γενεές, την οποία έκαναν οι ίδιοι οι άνθρωποι στην προσπάθεια τους να δημιουργήσουν σκύλους με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα να διαθέτουν την ικανότητα να κυνηγούν αλεπούδες ή απλώς να είναι αυτό που λένε σκυλιά του καναπέ.

Σ’ότι αφορά την νεότερη μελέτη, οι Καναδοί βιολόγοι προκειμένου να οδηγηθούν στα συμπεράσματα τους, εστίασαν σε μια μεγάλη γκάμα από ράτσες σκυλιών και σύγκριναν το μέγεθος, τις ενεργειακές ανάγκες, τη διάρκεια ζωής της κάθε ράτσας, όπως επίσης και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας τους. Που κατέληξαν μέσα από τη στατιστική ανάλυσή τους; Ότι τα πιο υπάκουα και εύκολα προσαρμόσιμα σκυλιά, όπως είναι οι γερμανικοί ποιμενικοί για παράδειγμα ή τα μαλτέζικα, ζουν αναλογικά πολύ περισσότερο σε σχέση με ότι θα περίμενε κανείς λόγω του μεγάλου μεγέθους τους. Από την άλλη σκυλιά που εκπαιδεύονται συνήθως με μεγαλύτερη δυσκολία, όπως είναι τα Μπιγκλ, έχουν αυξημένες πιθανότητες να πεθάνουν πολύ νωρίτερα σε σχέση με άλλα ομοίου μεγέθους σκυλιά, τα οποία όμως έχουν πιο πράο και ήρεμο χαρακτήρα. Παραμένοντας στην ίδια έρευνα, έδειξε επίσης ότι τα ειρηνικά και πιο μακρόβια σκυλιά όπως είναι τα «Λαμπραντόρ», δαπανούν λιγότερη ενέργεια ανά κιλό βάρους σε σχέση με τα πιο επιθετικά σκυλιά, όπως τα φοξ τεριέ και οι μεγάλοι δανοί σκύλοι, που γενικά ζούνε λιγότερα χρόνια σε σχέση με τα πρώτα. Η μελέτη των Καναδών βιολόγων υποστηρίζει πως η προσωπικότητα του σκυλιού και οι μεταβολικές-ενεργειακές απαιτήσεις του ενδέχεται να συνδέονται γενετικά.

Ο βιολόγος Φράνιο Βάισινγκ του ολλανδικού πανεπιστημίου του Γκρόνιγκεν, χαρακτηρίζει πολύ σημαντικά τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης μελέτης των Καναδών ερευνητών. Να σας θυμίσουμε ότι ο Φράνιο Βάισινγκ υπήρξε συγγραφέας μιας σημαντικής και πρωτοποριακής θεωρητικής μελέτης που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2007, που αναδεικνύει την αντιστρόφως ανάλογη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην «επιθετική» συμπεριφορά ενός ζώου και στην μακροζωία του.