Ιστορίες αξιοθαύμαστων ζώων
Κάποιοι συνάνθρωποί μας αντικρύζοντας ένα ανάπηρο ζώο, στρέφουν με δυσφορία το κεφάλι τους αλλού ή λένε «γιατί δεν του κάνετε ευθανασία;». Ωστόσο, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που όχι μόνο δεν θεωρούν αυτά τα ζώα άξια της μοίρας τους και καταδικασμένα αλλά μέλος της οικογένειάς τους. Οι παρακάτω ιστορίες αποδεικνύουν ότι όσο υπάρχει ανθρωπιά, υπάρχει και ευτυχία…
Με τη βοήθεια της επιστήμης αλλά και των ιδιοκτητών τους, πολλά ανάπηρα ζώα απέκτησαν προσθετικά μέλη. Η δύναμη ψυχής τόσο των ίδιων των ζώων αλλά και των αφεντικών τους είναι ένα σπουδαίο μάθημα για όλους εμάς.
Ένα από αυτά τα αξιοθαύμαστα ζώα είναι ο Naki’O, ο οποίος εγκαταλείφθηκε σε μια παγωμένη λακκούβα με αποτέλεσμα να υποστεί βαριά κρυοπαγήματα και στις τέσσερις πατούσες τους. Όταν διασώθηκε από ένα Κέντρο στο Κολοράντο των ΗΠΑ, ο γιατρός αναγκάστηκε να τον ακρωτηριάσει. Το σκυλάκι υιοθέτησε η χειρούργος-κτηνίατρος Christie Τοmlinson. Στην αρχή, λόγω του μικρού βάρους του δεν είχε πρόβλημα να κρατηθεί, χωρίς πολύ δυσκολία, πάνω στα ακρωτηριασμένα άκρα του. Όμως, μεγαλώνοντας και παίρνοντας βάρος αυτό γινόταν όλο και πιο επίπονο. Τότε η γιατρός άκουσε για μια εταιρεία του Κολοράντο εδεικευμένη στα προσθετικά μέλη για ανθρώπους.
Ο ιδιοκτήτης κατάλαβε ότι η εμπειρία του αυτή θα μπορούσε να βοηθήσει και τους τετράποδους συντρόφους μας και προσέφερε δωρεάν τα προσθετικά μέλη για τον Νaki’O. Kατά τα λεγόμενά του, «τα ζώα είναι καλύτεροι ασθενείς από τους ανθρώπους, έχουν αποφασιστικότητα και δεν εγκαταλείπουν την προσπάθεια».
Ο Naki’O υπεβλήθη με επιτυχία στη χειρουργική επέμβαση και τώρα μπορεί να κάνει εξίσου καλά ό,τι και οποιοδήποτε άλλο σκυλί, παίζει και συναγωνίζεται με άλλα σκυλιά στο κυνήγι της μπάλας με μεγάλη επιτυχία.
Ακόμη ένα παράδειγμα προς μίμηση είναι η Faith. Το σκυλάκι αυτό γεννήθηκε με αναπηρία έχοντας μόνο το ένα μπροστινό πόδι. Δυστυχώς όμως και αυτό ακρωτηριάστηκε όταν ήταν 7 μηνών αφού άρχισε να ατροφεί. Με τη φροντίδα και την αγάπη που δέχτηκε κατάφερε να επιζήσει και όχι μόνο. Με τη συνεχή εκπαίδευση και αγάπη της ιδιοκτήτριάς της, καθώς και την ενθάρρυνση του άλλου σκυλιού του σπιτού, έπειτα από έξι μήνες ισορρόπησε στα πίσω πόδια της και έμαθε να πηδά μπρος πίσω.
Αργότερα, με άλλες ασκήσεις κατάφερε να περπατά σαν άνθρωπος. Το να περπατάει με μόνο τα δύο πίσω πόδια της δεν της στέρησε τίποτα από την ενεργητικότητά της κι όπου κι βρεθεί τραβάει την προσοχή των ανθρώπων με την αξιοθαύμαστη δύναμη και, όπως δηλώνει το όνομά της, πίστη στο ότι όλα είναι δυνατά.
Από την άλλη, ο Hoppa από το Ισραήλ είναι ένα αξιαγάπητο σκυλάκι που γεννήθηκε χωρίς τα μπροστινά πόδια του. Ο ιδιοκτήτης του του έκανε δώρο ένα βοηθητικό «οδηγό» για να κινείται. Από τότε, ο Hoppa δίνει σε όλους το μήνυμα δύναμης και θέλησης για ζωής.
Σε μερικά από τα αξιοθαύμαστα ζώα της παρέας μας δεν θα μπορούσε να λείψει και μια πανέμορφη γατούλα, ο Όσκαρ. Η συγκεκριμένη γατούλα έχασε τις δύο πίσω πατούσες της σε ατύχημα από μια θεριστική μηχανή, αλλά με μια πρωτοποριακή επέμβαση στην Αγγλία της δόθηκαν προσθετικές πατούσες, οι οποίες έγιναν κατά παραγγελία ώστε να στερεώνουν καλά στον αστράγαλό της και να μην τη δυσκολεύουν στις κινήσεις της. Η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε ονομάζεται διαδερμική ενδοοστική προσθετική ακρωτηριασμού (Itaps) και αναπτύχθηκε από μια ομάδα από το University College του Λονδίνου με επικεφαλής τον Dr. Gordon Blunn, ο οποίος είναι επικεφαλής του Κέντρου του UCL Βιοϊατρικής Μηχανικής.
Μια παρόμοια επέμβαση έγινε στη Mitzi, ένα γερμανικό ποινενικό που απέκτησε και αυτή ένα «βιονικό» πόδι. Και σε αυτή την περίπτωση, το προσθετικό μέλος συνδέθηκε σε λειτουργικό οστό και δίνει τη δυνατότητα στη Mitzi να έχει έναν κανονικό βηματισμό. Οι ιδιοκτήτες της ήταν αποφασισμένοι, μετά το ατύχημα που είχε, να της δώσουν ξανά την ικανότητα να περπατάει κανονικά. Αν και μετά την επέμβαση υπήρχε ο κίνδυνος να σπάσει το «βιονικό» πόδι της, όλα πήγαν καλά με το αξιαγάπητο αυτό σκυλί.
Άλλος ένας λόγος να θαυμάζουμε αυτά τα ζώα που, εκτός από παρέα, δίνουν σε όλους μας μαθήματα ζωής, θέλησης και προσαρμοστικότητας σε δύσκολες καταστάσεις.