*/ ?>
Αρχική » Άρθρα για Τρωκτικά » Ο στρατιώτης και ο σκίουρος, μια συγκινητική αληθινή ιστορία!

Ο στρατιώτης και ο σκίουρος, μια συγκινητική αληθινή ιστορία!

Μοιάζει με παραμύθι, είναι όμως πραγματικότητα. Η συγκλονιστική ιστορία ενός ευαίσθητου στρατιώτη που έσωσε ένα ετοιμοθάνατο σκιουράκι, κάνει το γύρο του κόσμου και συγκινεί!

Μία φιλία αλλιώτική από άλλες, ένα δεσμός αγάπης ανάμεσα σε έναν άνθρωπο και ένα τόσο δα μικρό ζωάκι που του χρωστά  ευγνωμοσύνη. Όλα ξεκίνησαν πριν μερικά χρόνια, όταν κάποιοι στρατιώτες στη Λευκορωσία βρήκαν ένα μισοπεθαμένο σκίουρο μέσα σε δάσος και στην κυριολεξία σφίχτηκε η ψυχή τους. Το μικροσκοπικό ζωάκι είχε πέσει από τη φωλιά του και για κάμποσες μέρες κείτονταν αβοήθητο κάτω από το δένδρο. Ούτε που πέρασε από το μυαλό τους να τον εγκαταλείψουν ή να το βάλουν ξανά στη φωλιά και να το αφήσουν εκεί, φαινόταν τόσο άρρωστο. 
Έτσι αποφάσισαν να πάρουν μαζί τους στη μονάδα το ταλαιπωρημένο ζωάκι και θέλοντας να ενημερώσουν τον ανθυπασπιστή τους γι’αυτή τους την πρωτοβουλία πήγαν κατευθείαν στο γραφείο του. Μαζί και το σκιουράκι! Κι εκεί που θα περίμενε κανείς ότι θα τον άφηνε αδιάφορο το θέαμα και θα αποκαλούσε από τρελούς μέχρι θρασείς τους στρατιώτες, το πήρε προσεκτικά στα χέρια του για να κάνει ότι ήταν εφικτό προκειμένου να το σώσει. Ο Pyotr Pankratau τάιζε τον σκίουρο κάθε 4 ώρες, ξυπνώντας ακόμα και μέσα στη νύχτα, σαν να ήταν μωρό. Ήταν τόσο μεγάλη και ζεστή η φροντίδα που του προσέφερε, που κατάφερε να το σώσει.  Παρόλο το επιβαρυμένο πρόγραμμα του, ο ψυχόπονος στρατιώτης τηρούσε αυστηρά το ωράριο και όπως λέει ο ίδιος: «Του έδινα γάλα και ρυζάλευρο, όπως δίνουν στα μωρά. Μετά από λίγους μήνες το εμβολίασα και τώρα είναι ο καλύτερός μου φίλος». 
Λίγο καιρό μετά
Το θαύμα δεν άργησε να γίνει! Ο Minsk, όπως ο Pyotr ονόμασε τον σκίουρο, έγινε καλά! Και όταν εκείνος αποφάσισε να εγκαταλείψει το στρατό και να γίνει οδηγός ταξί, εκπαίδευσε το μικρό του φίλο έτσι, ώστε να τον συνοδεύει στη δουλειά του και να κάθεται ήσυχα μαζί του, χωρίς να ενοχλεί τους πελάτες! Αγαπημένη του θέση μάλιστα είναι το ταμπλό του αυτοκινήτου. Σωστά καταλάβατε, ο μικρός σκίουρος δεν επέστρεψε ποτέ ξανά στο δάσος, άλλωστε εκεί θα ήταν δυστυχισμένος χωρίς τη συντροφιά του ανθρώπου που τον έσωσε. Οι δυο τους συνδέονται με μία δυνατή φιλία που ο καθένας θα ζήλευε. 
Αχώριστοι, πάνε παντού μαζί, ο Minsk είναι στο πλευρό του Pyotr σε όλες τις φάσεις της καθημερινότητας του. Βέβαια όταν οι δυο τους βρίσκονται στο σπίτι, ο Minsk έχει κι άλλη παρέα, τη γάτα του Pyotr που κι εκείνη τον φροντίζει σαν να είναι παιδί της! Πόση χαρά αλήθεια μπορεί να αντέξει ακόμα ένας σκίουρος και τι παραπάνω να ζητήσει; Τα έχει όλα, με βασικότερο την αγάπη που απλόχερα του πρόσφερε ένας στρατιώτης…